© सुनीता मधुकर पाटील.
१०० शब्दांची कथा.
गोडवा जुन्या गीतांचा.
काल माझी आजी खिडकीत बसून काहीतरी गुणगुणत होती.हळूच चाहूल न होऊ देता तिच्याकडेला जाऊन बसले,आणि कान देऊन ऐकू लागले.ती जात्यावरील,लग्नात गायली जाणारी गीतं गुणगुणत होती.
माझ्या अंगणी सड्याचा थाट,
तिथं असे सूर्याची वाट,
हात जोडती उगवत्या सुर्यनारायणा,
आहे साऱ्या दुनियेचा किरणा,
उगवत्या नारायणा हात जोडती अंगणाला,
सूर्या डोलतो गगनाला,
नारायण देवा तुला मागत नाही काही,
पोटीच्या बाळाला औक्ष दुनियेच घाल लई,
उगवला नारायण किरणं टाकीतो झपाझपा,
चाफेकळी माझी लेक,माझी लाडकी लोटी सोपा.
तिच्या तोंडून गीत ऐकल्यावर जाणवलं की पहिल्या जुन्या लोकांचा प्रत्येक गोष्टीकडे बघण्याचा वेगळाच दृष्टिकोन होता.त्यातून त्यांच्या स्वभावातला,मनातला गोडवा दिसून येई.हीच गोडी त्यांना रोजच्या संघर्षमयी जीवनात जगण्याचं बळ देई.
© सुनीता मधुकर पाटील.
©copyright
All rights reserved.
Tags:
१०० शब्दांची कथा.