© सुनिता मधुकर पाटील
अच्युतम केशवम
हे अच्युता !!! अच्युत, अगदी नावाप्रमाणेच रे तु, चराचरात, कणाकणात व्यापून देखील एकदम अलिप्त. जेंव्हा आईने तुझी पहिली ओळख करून दिली ना तेंव्हा काळजात काहीतरी हललं. तिच्या नजरेत तु योगेश्वर, साऱ्या जगाचा पालनहार, कर्ता, करविता पण मला तु त्याहूनही काहीतरी वेगळा भासलास त्यावेळच तुझं ते नयन मनोहर रूप मनात कायमचं कोरल गेलं रे. त्यानंतर जसा जसा तु मला समजत गेलास तसा तसा तु अधिकच आवडत गेलास आणि दिवसेंदिवस तुझ्यावरच प्रेम अधिकच वृद्धीगंत होत गेलं.
हो,,,प्रेम करतेय मी तुझ्यावर आणि करत राहणार अगदी सगळं विसरून शेवटच्या क्षणापर्यंत... आणि काळानुसार ते अधिकच गहिर होत चाललयं रे. मला ना हे प्रेम कधी कोणाला भासवायची गरज पडली ना लपवण्याची.
मला तुझ्या प्रेमाने जे काही दिलं किंवा तुझ्यावर प्रेम करून जे काही मला गवसलं आहे ना ते मोजता येण्यासारखं नाहीच मुळी. तुझ्यामुळे मी माझी स्वतःलाच नव्याने गवसत गेले रे. माझं अस्तित्वच तुझ्या प्रेमाचा दाखला आहे. ते असं मोजता थोडीच येणार आहे.
माधवा !!! तू खूप दयाळू आहेस रे तेंव्हा मला एक वर दे कि मला कधीच तुझा विसर पडू नये, माझ्या श्वासात तु प्राण बनुन वहावास. हे निरलस, निर्लेप प्रेम कधी कमी होऊ नये. तु नेहमी सोबत रहावा.
हे कृष्णा,,,,तुझ्या प्रेमाने पदोपदी मला सावरलं रे, जीवनात कधी खचले, धडपडले, पडले तर फक्त तुझ्या नामाने मला नवी उमेद दिली मला पुन्हा नव्याने उभं केलं.
प्रेम माणसाला कधी कमकुवत करत नाही उलट प्रेम माणसाला अंतर्बाह्य सुंदर, तेजस्वी, ओजस्वी बनवतं असंच मला नेहमी वाटतं. आज माझं तुझ्यावरचं प्रेम कणभर ही कमी होण्या ऐवजी उलट ते नसानसात मुरत, भिनत चाललंय....आत खोल.. इतकं कि मला तुझ्यावर प्रेम करण्यासाठी तुझ्या सगुण रूपाची गरजच उरली नाही रे.
हे केशवा,,,,तसंही काळानुसार प्रेम भक्ती मध्ये रूपांतरित होऊन ते माणसाला वेड करून टाकतं. ज्यांनी हे प्रेम अनुभवलं असेल, ह्या प्रीतीची गोड चव ज्यांनी चाखली असेल तेच हे प्रेम समजू शकतात. प्रेमाने मला काही दिलचं असेल तर ते श्वास दिलेत ज्याच्या मुळे मी जगत आहे. ती मनाला नवीन उभारी दिली ज्याच्या मुळे मला माझ्या अस्तित्वाची जाणीव झाली. ती झळाळी, तेजस्विता दिली. माझीच ओळख माझ्या स्वतःशी नव्याने करून दिली. काय आणि किती सांगू रे किती ही सांगितलं तरी ते कमीच पडणार आहे… पण असं सांगून प्रेमाची उकल करता येणं इतकं सोपं आहे का?
हे योगेश्वरा,,, दिव्याच्या मंद मंद ज्योतीप्रमाणे माझं जग, माझं जीवन तु उजळून टाकलं आहेस रे.
11/८/2020
© सुनिता मधुकर पाटील.
© copy right
All rights reserved
लेख आवडल्यास लेखकाच्या नावासहित शेअर करण्यास काहीही हरकत नाही. निनावी कॉपी पेस्ट करू नये किंवा स्वतःच्या नावावर पोस्ट करू नये.